Marloes

Terug

De baby van Marloes (33) en haar partner ligt in onvolkomen stuitligging. In overleg met haar partner, de verloskundige en de gynaecoloog wil ze een vaginale stuitbevalling proberen. Een bijzonder bevallingsverhaal over de geboorte van hun dochter.

Onvolkomen stuitligging

Rond 34 weken blijkt dat de baby van Marloes (33) met de billetjes omlaag en met de beentjes omhoog ligt: een onvolkomen stuitligging. Marloes: 'Aangezien ik werk in de medische wereld en een lezer ben, verdiepte ik me meteen in wetenschappelijke artikelen over een vaginale stuitbevalling versus keizersnede. Wat blijkt? Bij een natuurlijke stuitbevalling treden bij een klein percentage complicaties bij de baby op korte termijn op. De risico's voor de lange termijn zijn echter niet hoger. In één groot onderzoek van een aantal jaren geleden blijkt dat veel gynaecologen in Nederland daardoor vaak aansturen op het kiezen van een keizersnede. Maar een keizersnede heeft ook risico's voor moeder en kind.'

Uitwendige draaipoging

Omdat een uitwendige versie (draaipoging) ongeveer 50% kans op slagen heeft, willen Marloes en haar partner dat zeker proberen. Eerst volgt een poging door een gespecialiseerd verloskundige. Helaas lukt de versie niet. De billen kwamen net uit het bekken, maar het hoofdje draaide niet naar beneden. Marloes: 'Ik vond het niet erg pijnlijk, maar de plekken waar geduwd is, voelden de hele dag wel beurs aan.' Vervolgens wordt een paar dagen later in het ziekenhuis nog een poging gedaan. Dit keer met medicijnen die de baarmoeder helpen te ontspannen. De billen van de baby waren helaas niet meer te liften, waardoor ook deze poging mislukte.

Acupunctuur en moxa

Er zijn wetenschappelijke onderzoeken waaruit blijkt dat moxatherapie het succes van een natuurlijke versiepoging vergroot. Marloes probeerde de therapie: 'Ik kreeg een paar naalden geplaatst op mijn benen en armen. Stinkende 'kruidensigaren' werden aangestoken en dichtbij mijn kleine tenen gehouden. Ook kreeg ik moxastaafjes mee om thuis aan te steken en bij mijn tenen te houden. Gelukkig was het hoogzomer en manlief en ik zaten 's avonds te stinken in de achtertuin. Best humoristisch.' Marloes had zo gehoopt dat de baby zou draaien. Ze had haar bevalling al voor ogen: 'Als de baby wel was gedraaid, had ik mijzelf een badbevalling thuis cadeau gegeven. Dat leek mij de ideale wijze van bevallen. Ik ben gek op warmte en een thuissituatie met weinig mensen om mij heen leek mij erg ontspannen.' Helaas draaide de baby niet.

Zelf beslissen

Dan volgen de gesprekken in het ziekenhuis. Met een verpleegkundige, met een arts-assistent en vervolgens met een gynaecoloog. Al met al blijft de conclusie dat Marloes en haar partner zelf het besluit mogen nemen. Marloes: 'De artsen adviseren na 41 weken zwangerschap wel een keizersnede in verband met het geboortegewicht, de grootte van het hoofdje en de mate waarin de baby al is ingedaald. Dit laatste advies geeft ons wel een deadline waar we aan vast willen houden. Aangezien ik nog geen bevalling heb mee gemaakt en ik dus niet weet hoe heftig een bevalling is, is het erg moeilijk om zo'n keuze als deze te maken. We besluiten voor de vaginale stuitbevalling te gaan en wisten dat bij onvoldoende vordering er alsnog een keizersnede uitgevoerd werd.'

Voorbij de uitgerekende datum

De uitgerekende datum is inmiddels voorbij. Marloes heeft een afspraak om een datum te prikken voor de keizersnede in week 41. 'De ochtend van de controle-afspraak werd ik wakker en voelde dat ik vocht verloor… Het zal toch niet?! En ja hoor, geen plas, maar vocht met witte kleine vlokjes. We bellen het ziekenhuis en moeten komen voor controle van de baby. Daar wordt ons gevraagd of we nog voor de natuurlijke bevalling gaan. Na lang wikken en wegen willen we nog steeds.'

Natuurlijke bevalling

Als Marloes en haar partnerkoffiedrinken in de kantine, krijgt ze ineens hevige buikpijn: de eerste wee. Ze gaan naar de kraamkamer waar de weeën elkaar razendsnel opvolgen. Na 2 uur weeën opvangen, heeft Marloes 4 centimeter ontsluiting. De bevalling gaat dusdanig snel dat een keizersnede niet meer mogelijk. 'De gynaecoloog in opleiding coachte mij ontzettend goed. "Dit gaan we doen" zei ze en ze straalde rust en zelfvertrouwen uit. Dat gaf mij net dat beetje extra vertrouwen wat ik nodig had voor de stuitbevalling. Op Marloes' verzoek wordt de anesthesist gebeld om een ruggenprik te plaatsen. Nog voor de prik goed zijn werk kan doen heeft ze volledige ontsluiting. 'Van de heftige pijn weg puffen naar persen was een verlichting. Ik kon nu eindelijk wat doen! Mijn blaas werd geleegd met een katheter om ruimte te geven aan de baby. 20 minuten en een knip verder is onze kleine baby ter wereld! Wat is ze prachtig!'

Keizersnede niet nodig

Bijna iedereen die hoort dat de baby in stuit lag, vraagt: 'Dus je hebt een keizersnede gehad?' Bij deze wil ik andere vrouwen helpen met hun keuze maken. Een vaginale stuitbevalling is een reële, veilige optie, omdat er in het ziekenhuis goed wordt gemonitord. Ik heb een kerngezonde baby en merkte niet dat het hoofdje er moeilijker uit te persen was dan het lijfje. Enkele uren na de bevalling konden we al naar huis en dat was bij een keizersnede niet mogelijk. Ook loop ik minder risico's bij een mogelijk volgende bevalling. Dit mag zelfs een thuisbevalling zijn en als we nog een kindje mogen krijgen, dan doe ik deze bevalling in bad!