Hechtingen na de bevalling

Heb je een wond waarbij de randen van je huid ver uit elkaar liggen? Dan is de kans groot dat je een hechting krijgt. Draadjes houden je huid of andere weefsels dan tijdelijk bij elkaar. Zo kan je wond sneller herstellen en ontstaat er minder littekenweefsel. Er zijn verschillende soorten hechtingen. Sommige lossen vanzelf op. Andere moeten na een paar dagen verwijderd worden.  

Tijdens je bevalling kan de huid tussen de vagina en anus (het perineum) een stukje uitscheuren. Je verloskundige zal die wond in de meeste gevallen zelf hechten, tenzij deze te groot of te moeilijk bereikbaar is, bijvoorbeeld in het geval van een ‘totaalruptuur’. Bij een totaalruptuur is de huid tussen je vagina en anus helemaal gescheurd. In dat geval hecht een gynaecoloog je wond in het ziekenhuis.  

Een hechting kan pijnlijk en beurs aanvoelen. De wond zwelt waarschijnlijk wat op, waardoor de draadjes van de hechting wat trekken. Hoe pijnlijk hechtingen voor jou zijn is niet te voorspellen. Dit hangt af van de plek, de hoeveelheid en de grootte van de wond. Vaak is plassen of poepen met hechtingen pijnlijk of spannend. Hoe lastig ook, probeer je te ontspannen. Als je tijdens het plassen wat water langs je vagina laat lopen, bijvoorbeeld met behulp van een fles een maatbeker of de douchekop, bijt de urine minder en doet het minder zeer.  

Of je een hechting ziet zitten, hangt van het soort af. Sommige hechtdraden zijn onzichtbaar, bij andere zie je de draad en knoopjes zitten. Als de wond eenmaal genezen is zie je er meestal helemaal niets meer van.  

Als je een hechting na je bevalling hebt, beweeg dan zoveel mogelijk zoals je dat altijd doet. Probeer niet te krampachtig met je wond om te gaan. Let daarnaast zoveel mogelijk op hygiëne: schrob niet met een handdoek, maar dep je wond voorzichtig of laat het drogen aan de lucht. Gebruik maandverband met mate om irritatie te voorkomen en spoel je wond tijdens het plassen en nadat je naar de wc bent geweest. Om pijn en ongemak tegen te gaan kan je pijnstillers gebruiken. Wat ook helpt, is om koude kompressen tegen je wond te leggen. Tegendruk werkt vaak ook verlichtend. Ga bijvoorbeeld op een harde ondergrond zitten.  

Hechtingen kunnen vervelend aanvoelen. Heb je ondragelijke pijn of koorts? Voelt het alsof een hechting te strak zit? Merk je dat je wond stinkt of komt er witte of gele pus uit? In dat geval is het verstandig je verloskundige om advies te vragen. De kraamzorg controleert je hechtingen dagelijks en overlegt met de verloskundige als het niet goed gaat.  

Meestal hoeft je verloskundige je hechtingen niet meer weg te halen. Veel draden lossen namelijk vanzelf op. Is je wond al eerder dicht? Dan kan de verloskundige je hechting al eerder verwijderen. Dat lucht op. Tijdens een nacontrole wordt je wond gecontroleerd. Heb je een totaalruptuur, dan wordt met jouw toestemming ook je bekkenbodemfunctie getest. Je verloskundige kijkt dan of je je bekken normaal kan aanspannen en ontspannen.  

Hoe snel je wond heelt, verschilt per persoon. Een kwart van de vrouwen heeft na 10 dagen nog klachten, na 3 maanden is dat nog maar 10%. In uitzonderlijke gevallen kan het zijn dat je fysiotherapie of plastische chirurgie nodig hebt om de wond en de omliggende spieren weer normaal te laten werken.