Bloedverlies tijdens de zwangerschap, wat betekent dat?

Tijdens de zwangerschap kan je verschillende soorten vaginaal bloedverlies hebben:  

• Bruin bloedverlies: dit is oud bloed. Het komt van een eerdere bloeding, bijvoorbeeld nadat je seks hebt gehad. Of het bloed komt nog door de innesteling van de bevruchte eicel in je baarmoeder. Bruin bloedverlies is meestal onschuldig. Je hoeft niet direct iets te doen, je kan het gewoon afwachten. 
   
• Helderrood bloedverlies: dit betekent dat er op dat moment een bloeding is. De oorzaak kan onschuldig zijn, maar soms is het ernstiger. Bel daarom altijd je verloskundige. Zij kan vragen stellen en informatie en advies geven. Samen bespreken jullie wat de juiste stappen zijn.  

 Je kan altijd contact opnemen met je verloskundige als je bloedverlies hebt en ongerust bent. Als je wilt, kan je je onderbroek, inlegkruisje of maandverband bewaren. De verloskundige kan dan zien hoeveel bloedverlies het is en welke kleur het heeft. 

In de eerste twaalf weken van je zwangerschap (het eerste trimester) kan je bloedverlies hebben door: 

• Innestellingsbloeding. Vijf tot twaalf dagen na de bevruchting hecht de eicel zich vast in het slijmvlies aan de binnenkant van je baarmoeder. Daar groeit het vruchtje verder. Dit heet de innesteling. Hierbij kan een bloedvaatje in het slijmvlies zijn geraakt, waardoor het (een beetje) gaat bloeden. Dit bloed komt daarna via je vagina naar buiten. Een innestelingsbloeding is onschuldig en kan geen kwaad voor de baby. 
   
• Contactbloeding. Dit kan tijdens de seks gebeuren, wanneer de penis tegen de baarmoedermond komt. Die is tijdens de zwangerschap extra doorbloed, en kan daardoor makkelijker gaan bloeden. Je kan hierdoor tot 36 uur na de seks wat bloedverlies hebben. Dit is onschuldig en stopt vanzelf. Het is niet schadelijk voor je baby. Hier lees je meer over seks tijdens de zwangerschap. 
   
• Bloeding aan de baarmoedermond. Dit kan komen door een klein bultje (poliep) of een ontsteking. Dit bloedverlies is onschuldig en niet schadelijk voor je baby. 
   
• Miskraam. Een miskraam kan lijken op ongesteld zijn. Je hebt buikpijn en licht bloedverlies, dat later erger wordt. De pijn of kramp zit onder in je buik en/of rug. Een miskraam kan langzaam op gang komen, maar je kan ook direct veel bloedverlies en buikpijn hebben. Hier kan je meer lezen over een miskraam. 
   
• Buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Hierbij heeft de bevruchte eicel zich niet ingenesteld in de baarmoeder, maar erbuiten. Bijvoorbeeld in de eileider. Dit komt gelukkig weinig voor: bij minder dan 1 op de 100 zwangerschappen. Het kan voor bloedverlies en (erge) buikpijn zorgen. Met een echo kan worden bekeken of de zwangerschap in of buiten de baarmoeder zit. 
   
• Mola-zwangerschap. Dit betekent dat er tijdens of kort na de bevruchting iets is misgegaan. Er is geen levensvatbaar vruchtje (embryo) ontstaan, maar alleen de cellen van de placenta groeien verder. In de baarmoeder ontstaan veel kleine blaasjes, die gevuld zijn met vocht. Een mola-zwangerschap komt heel weinig voor (bij 1 op 2000 zwangerschappen). Je hebt hierbij een positieve zwangerschapstest en vaak groeit je buik sneller dan bij een normale zwangerschap.  

In het tweede trimester (12 tot 24 weken) en derde trimester (24 tot 40 weken of daarna) van de zwangerschap kan je bloedverlies hebben door: 

• Begin van de bevalling. Heb je bloedverlies rond de uitgerekende datum (na 37 weken zwangerschap)? Dan kan dit betekenen dat je gaat bevallen. De baarmoedermond gaat langzaam open en hierbij kan een bloedvaatje knappen en gaan bloeden. Dit is onschuldig.  
   
• Dreigende vroeggeboorte. Als je bloedverlies en weeën of buikkrampen krijgt vóór 37 weken zwangerschap, kan het betekenen dat je een vroeggeboorte krijgt. Je kan ook lage rugpijn hebben, waarbij je buik hard wordt. Bij een dreigende vroeggeboorte verwijst je verloskundige je door naar het ziekenhuis voor verder onderzoek en behandeling. Hier kan je meer lezen over een (dreigende) vroeggeboorte. 
   
• Contactbloeding. Dit kan tijdens de seks gebeuren wanneer de penis tegen de baarmoedermond komt. Die is tijdens de zwangerschap extra doorbloed, en kan daardoor makkelijker gaan bloeden. Je kan hierdoor tot 36 uur na de seks wat bloedverlies hebben. Dit is onschuldig en stopt vanzelf. Het is niet schadelijk voor je baby. 
   
• Bloeding aan de baarmoedermond. Dit kan komen door een klein bultje (poliep) of een ontsteking. Dit bloedverlies is onschuldig en niet schadelijk voor je baby. 
   
• Randvenebloeding. Aan de rand van de placenta zitten bloedvaatjes, die vanzelf kunnen gaan bloeden. Dit is onschuldig en heeft geen gevolgen voor jou of de baby.  
   
• Ligging placenta. Bij de 20-wekenecho wordt de ligging van je placenta bekeken. Als de placenta dichtbij of voor de baarmoedermond ligt, is er een grotere kans op bloedverlies tijdens de zwangerschap. Door de groei van de baarmoeder wordt er aan de placenta getrokken en kan er makkelijk een bloedvaatje knappen. Ligt de placenta vlakbij de baarmoedermond, dan is het bloedverlies meestal weinig en stopt het vanzelf. Ligt de placenta voor de baarmoedermond, dan kan er een grotere bloeding ontstaan. Te veel bloedverlies kan gevaarlijk zijn voor jou en de baby. Bel daarom direct je verloskundige als je plotseling veel bloed verliest.  
   
• (Gedeeltelijke) loslating van de placenta. Hierbij laat de placenta (deels) los van de baarmoederwand. Dit is een ernstige oorzaak van bloedverlies, die gelukkig weinig voorkomt (bij 3 op de 1000 zwangerschappen). Naast bloedverlies heb je erge buikpijn en wordt je buik zo hard als een plank. Ook kan je duizelig worden. Bel bij deze klachten altijd direct je verloskundige. Je baby krijgt via de placenta zuurstof en voedingsstoffen uit jouw bloed. Als de placenta loslaat, kan dit niet meer. Dit is erg gevaarlijk voor je baby. Laat de placenta deels los en is de gezondheid van je baby en jou goed, dan is er geen spoed. Laat de placenta helemaal los, dan is het wel een spoedsituatie. Doordat er een grotere kans is dat de baby overlijdt, moet deze snel via een keizersnede geboren worden.  

Bloedverlies hoeft niet altijd te betekenen dat je een miskraam hebt. Er kunnen ook andere oorzaken zijn. Vaak zijn die onschuldig. Bij ongeveer de helft van de vrouwen die in de eerste 13 tot 14 weken van hun zwangerschap bloedverlies hebben, is dit geen miskraam en blijft de zwangerschap goed gaan.  

Als je langer dan 6,5 week zwanger bent en helderrood bloedverlies hebt, kan een echo zinvol zijn. Vaak is dit een echo via je vagina. Daarmee kan worden gekeken of er een kloppend hartje te zien is. Voor 6,5 week is dit nog niet zichtbaar. Heb je al een echo gehad waarop een kloppend hartje te zien was? Dan is de kans groot dat de zwangerschap goed blijft gaan (95%). 

Vaak is bloedverlies onschuldig, maar dit is niet altijd zo. Bel daarom altijd je verloskundige als je bloedverlies hebt. Ook als je geen buikpijn hebt. De verloskundige zal je een aantal vragen stellen, bijvoorbeeld over de kleur en hoeveelheid van het bloedverlies. Aan de hand van de situatie geeft ze informatie en advies. Samen bespreken jullie wat het juiste vervolg zal zijn.  

Je kan bloedverlies tijdens de zwangerschap niet voorkomen. Het gebeurt vanzelf, zonder dat je er invloed op hebt. Het komt dus ook niet doordat je iets verkeerd hebt gedaan. Ook een miskraam kan je niet voorkomen. Een gezonde leefstijl zorgt wel voor een kleinere kans op een miskraam of vroeggeboorte, maar kan het niet tegengaan. 

Lees meer een gezonde leefstijl